SOBRE A FAME EMOCIONAL…
Antes de comezar, imos a diferenciar de forma breve fame fisiolóxica de emocional, para que non queden dúbidas en canto sintas ganas de comer.
Fame fisiolóxica: é natural e gradual, pódese soportar un bo cacho, é saciadora e non xera sentimentos negativos.
Fame emocional: é repentina, xérase por un estímulo emocional, require inmediatez, non sacia e con frecuencia xera malestar posterior.
Algunhas interesantes cuestións que te podes plantexar para valorar que tipo de fame te está retando, serían:
-Canto bebín hoxe?
-Unha peza de froita ou uns frutos secos abondarían?
-Pasaron máis de 4 horas dende a última inxesta?
-Podo esperar un cacho máis sen comer?
Se respondiche SI, entón será fame fisiolóxica case seguro ó cento por cento, pero se a resposta maioritaria é NON, a fame emocional está de visita.
Como seguramente xa leras ou oiras, fame e emoción están directamente vinculadas, especialmente cando media a ansiedade; de feito, a alimentación emocional, non é máis que fame derivada dun sistema (corpo-mente) ansioso que está pedindo axuda; comer é so un síntoma visible do que está ocurrindo no teu inconsciente.
As causas desa necesidade imperiosa de comer poden ser moi variadas: desequilibrios enerxéticos, metabólicos e/ou hormonais, deshidratación, fata de sono reparador, malos hábitos, preocupacións constantes, dietas restrictivas, estrés, tensión acumulada, emocións non expresadas, baixa autoestima, baixa motivación,…
Pero, ¿por que, en ocasións, non podemos controlala?
A fame emocional ten a súa base en alteracións do estado de ánimo; as alteracións non sempre implican malestar, sinxelamente adaptación, pero, entón:
¿cando tratar de porlles freo?
A resposta é moi doada, cando che faga dano! Se despois de picar, comer ou darte un atracón, te sintes peor que antes de comezar a inxesta, entón debes valorar que está ocurrindo en realidade.
Agora comezaremos a parte máis complexa, e que, se estás lendo esto, te estarás preguntando:
¿como podo facelo?
Se observache a infografía, xa saberás en que punto estás, e se é máis ou menos preocupante ou sinxelo de manexar, pero aínda no caso que te vises reflexado co ítem 3 (inconsciente) é posible.
Déixoche algunhas estratexias que poden serche de utilidade:
A/ HIDRATACIÓN
Somos maioritariamente auga e é necesaria para que o organismo funcione de xeito correcto. Ademais, fame e ansiedade comparten áreas cerebrais, así que poden darse interpretacións pouco acertadas ante as diferentes sensacións;)
B/ DESCANSO REPARADOR
Durmir ben é moi importante, iso non é nada novo, pero debes asegurarte que as horas de sono son eficaces. Se o descanso non é efectivo, o sistema hormonal desequilíbrase e entón a ansiedade brota con maior liberdade; ademais, con falta de descanso o corpo intenta compensar a dose de enerxía necesaria pedíndoche máis alimentos enerxéticos (ricos en azucre, graxa, fariñas refinadas, …) que son os menos saudables.
Se che custa durmir, intenta manter hábitos e/ou aproveita esta época e permítete unha breve sesta ou unha relaxación completa.
Tamén pode axudarche facer ceas menos copiosas, xa que se comemos cantidades maiores ou alimentos con máis graxa as dixestións fanse pesadas e o descanso resíntese.
C/ TOMA ALIMENTOS ENERXÉTICOS E SAUDABLES
Revisa a túa dieta habitual, é posible que nela falten alimentos que proporcionan enerxía de forma duradeira e progresiva. Se o corpo ten a dose que precisa e está equilibrado correctamente, os niveis de ansiedade que se fan visibles son más dilatados, e polo tanto, menos habituais.
Basa a túa alimentación en verduras e hortalizas, facéndoas protagonistas das túas comidas e ceas. Son alimentos ricos en nutrientes imprescindibles para ter unha boa saúde. Se consumes pan, pastas ou arroz procura que sexan en versión integral, desta maneira non se dan os picos de azucre en sangue e a enerxía vaise liberando lentamente.
Por último, acompaña os teus platos de proteínas de calidade, como legumes, ovos ou pescados cociñados cun bo aceite de oliva virxe extra.
D/ “PERMÍTETE” E “ACÉPTATE” DENDE O CARIÑO
Sentir é algo habitual no día a día, pero esta época facilítanos que os sentimentos flutúen rápidamente e se amosen incoherentes, algo que xera temor; é momento de escoitarte e permitir que as emocións afloren, sexan cales sexan, acéptaas sen máis, iso implica aceptarte a ti mesm@ e coñecerte en maior medida. Aproveita para reconciliarte!
Quizá se a túa dieta habitual é moi restrictiva, che coste en exceso mantela e os riscos asumidos son más elevados; quizá necesitas introducir pequena licencias e que as prohibicións non sexan tan esixentes para que a túa ansiedade baixe e o nivel de culpabilidade sexa manexable; lembra que o prohibido sempre apetece máis!
Ollo! os alimentos que máis necesidade hai de consumir nestas situacións, son os que conteñen en maior medida algunha combinación de ingredientes que poden producir certa adicción. Sábese que a combinación de graxa con azucre ou sal (patacas fritidas, bolos, pan,…) estimula áreas do cerebro relacionadas co placer e os sistemas de recompensa producindo sensacións intesas, pero temporais, de benestar; así que plantéxate obxectivos pequenos e planifica un máximo de consumo ó día. Agora podes dedicar máis tempo a elaborar receitas máis complexas e satisfactorias e tamén os doces poden ser máis “saudables”, levarán menos compoñentes e ademasi estarán feitos para coidarte!:)
E/ ESCÓITATE E APRENDE DAS TÚAS EMOCIÓNS
Agora que xa sabemos que comer é un síntoma, busca que se agocha detrás del. Comer reporta pracer pero non permanente. Comer tranquilízanos, despois xéranos culpabilidade e despois continuamos comendo porque necesitamos de novo relaxarnos, e así, sen apenas darte conta, estás atrapado nun laberinto e sen saída á vista.
Proba a facer pequenas accións que te conecten coa túa parte mási interior: ioga, meditación, respiración consciente, xogos de atención-concentración, xogos de lóxica, música, automasaxe,…agora hai tempo, sácalle partido e convírteo en oportunidade.
Ollo! non se trata de realizar actividade de xeito continuado, so de dedicarte tempo para escoitar as túas necesidades máis profundas e que parte do inconsciente se achegue á túa mente más consciente.
F/ OBSERVA E TOMA NOTA!
Unha acción que axuda ó autocoñecemento e que se relaciona directamente co anterior, é escribir sobre ti mesmo. Se aínda non o sabes, comeza por algo sinxelo: anota que ocorre xusto antes e despois de que comeces a picar algo, verás que pouco a pouco vas ir aumentando a cantidade das liñas escritas e, finalmente, apetecerache facelo polo menos unha vez ó día, para reflexar o teu estado de ánimo e a túa forma de sentir; crear o teu diario emocional daracha moita información!
G/ RECONSTRÚE A TÚA “BOA VIDA”
A culpabilidade a consecuencia da inxesta de produtos que cremos que non debemos consumir ou a sinxela necesidade cotiá de faclo, danos información directa de como nos sentimos, é dicir, de como é a nosa vida. De seguro que cando estás completeamente concentrado nalgo que che gusta, non te acordas de comer, a que non? Pois o mesmo ocorre cando estás contento contigo mesm@.
Aproveita e revisa as túas carencias afectivas a nivel global (non me refiro a ter ou non parella); estás agusto coa túa vida? estás conten@ co que conseguiche? as metas que te plantexas son túas ou herdadas? tes un obxectivo claro a curto prazo?
Revisa istos aspectos e lembra que o verdadeiro compromiso debe de ser contigo!
Se ademais de sentir que o confinamento te invade, a relación coa comida era un problema anterior, e, de xeito especial, se te viche reflexado no último nivel da infografía ou tes algún trastorno específico relacionado co patrón alimenticio, déixoche algunha outra puntualización que pode serche de utilidade:
1- Analiza o problema específico que ocurre aquí e agora.
2- Toma consciencia do que comes e de cando comes.
3- Elabora un menú sólido que se axuste ás túas necesidades reais (se non sabes como, consulta cun profesional)
4- Realiza as inxestas sentad@ e con calma.
5- Mantente lonxe da comida e sen visualización directa á mesma.
6- Organiza os teus hábitos de maniera ordeada e intenta cumplilos.
7- Evita os momentos de aburrimento, tratando de manterte activ@ e concentrad@.
8- Valora, antes do atracón, se tes fame ou non realmente.
9- Observa a razón do atracón cando sintas a necesidade, ou repara niso despois se non puideche evitalo, para poder anticiparte a próxima vez.
10- Evita o consumo de excitantes.
11- Realiza exercicio físico, ollo! non deporte de alto impacto!
12- Realiza meditacións e/ou relaxacións a diario.
13- Proponte polo menos dúas normas que queiras cumprir e esfórzate en conseguilas!
Espero que che servise de axuda, pero recorda que estamos á túa disposición para máis aclaracións; se non consegues mellorar a túa relación psicolóxica coa comida, contacta con unha profesional.
Por último, gustaríame dicirche que…
Non te olvides nunca, de que, nesta situación nova e especial que tod@s compartimos, certas licencias permisivas non son negativas, todo o contrario!
Non te olvides nunca, pero menos neste momento, que o primeiro es ti, debes mimarte e cuidarte.
